مجموعه فرهنگی پژواک مولانا

چکیده پایان نامه )شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده(: پروژه ای که در پیش رو داریم درباره خلق فضایی است با نام پژواک مولانا که همانطور که از نامش پیداست مجموعه است درباره شاعر و عارف بزرگ ایران زمین مولانا. قرن هاست مولانا مریدانش را به سوی خود فراخوان می کند، در جستجوی پاسخی که در آن نجوایی از شمس را دریابد یا مریدی که از گوشه ای از جهان دست کم پژواک صدایش باشد.پژواک مولانا همان نوای پاسخگوست. هدف اصلی در این پروژه رسیدن از تفکر عرفانی و فلسفی به فضای معمارانه است به طوری که از حال و هوای شاعرانه دور نشویم. رسیدن به این هدف از راههای مختلفی امکان پذیر است که در ذیل آنچه را که برای من مستدل بوده است، بیان می شود. 1.ایران در چندین وجه جهان میانه محسوب می شود: 1.از لحاظ جغرافیائی 1. از لحاظ وجود شناختی مولانا پس از حرکت از شرق )بلخ( به سوی غرب، ساکن قونیه مرز میانی شرق و غرب می شود.او با افکار و منشی شرقی وارد دنیای میانه ای می شود که محل تلاقی فرهنگ و ادب و فلسفه شرق و غرب است. نتیجه 1. همانگونه ایران از نظر جغرافیایی و فرهنگی دنیای میانه و میانجی می باشد به طور مشابهی متفکران ایرانی نیز نظام فکری میانه ای را برگزیده اند که منحصر ایرانیان است. "متفکران ایرانی از قرنی به قرن دیگر، کوشش خود را بر نظام عالمی متمرکز کرده اند که نه عالم ادراک حسی است و نه جهان انتزاعی فهم. تصور این جهان میانجی را در آثار همه این متفکران، از سهروردی )قرن دوازدهم( تا صدرای شیرازی )قرن هفدهم( و ملاهادی سبزواری )قرن نوزدهم( و بسیاری دیگر تا به امروز می توان دید." " "پرهام. هانری کربن آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی. 1304 .ص 43 فلسفه ایرانی همانطور که گفته شد نه عالم ادراک حسی است و نه جهان انتزاعی فهم. بنابراین باید به دنبال فضایی برویم که به نوعی ترکیبی از مفاهیم حسی و محتوایی)دستاورد فلسفه اشراق سهروردی و برگرفته از شرق( با مفاهیم عقلی و خرد گرایانه )متکی بر تفکرات بوعلی، فارابی وملاصدرا، تحت تاثیر اندیشه های نو افلاطونی( است. آنچه در پایان نامه آمده را می توان در دو نمودار زیر خلاصه کرد: 1.ایران ? تجربه گرایی ? بوعلی ? دکارت، افلاطون و تفکرات نو افلاطونی ? ریاضیات و هندسه ? معماری مفهومی 1. ایران ? مولانا ? اشتراک شرق و غرب بوعلی نتیجه 1. استفاده از احجام افلاطونی برای رسیدن از تفکر خرد گرایانه به معماری با توجه به معانی انتزاعی و نماد گونه آنها در رسیدن به مفاهیم درونی، فضاهای داخلی مجموعه را که خود نماد تجلیات درونی است، به صورت ارگانیک طراحی می شود به طوری که مراحل هفتگانه عرفان به صورت سمبلیک در پروژه حس شود و برای رسیدن به طراحی ارگانیک در فضاهای درونی می توان از مفاهیم غنی معماری ایرانی که متکی بر سلسله مراتب و درونگرایی می باشد بهره جست. در ضمن استفاده از عناصر معماری ایرانی به طور مفهومی و نمادین در پروژه مفید می باشد که این میتواند هم در برون و هم در درون اتفاق بیفتد. ولی در هر صورت برون و درون دو واقعیت جدایی ناپذیر هستند که می توان در کنار هم مشاهده کرد.